San Marcoplein & San Marco Basiliek

Het San Marcoplein (Piazza San Marco) vormt het centrum van Venetië. Het is ook het laagste punt van de stad, waardoor het geregeld onder water staat vooral in de winter. Het plein is omgeven door fraaie gebouwen: de San Marco Basiliek, het Dogepaleis, de Campanile en de Biblioteca Marciana. Rechts van de basiliek is een opening naar het Grote Kanaal, dit wordt de Piazzetta genoemd.

De eerste San Marco kerk werd gebouwd in de 9e eeuw om de resten van de Heilige Marcus in te bewaren. De Venetianen hadden die geroofd uit Alexandrië. Deze kerk werd door brand verwoest, waarna er een nieuwe kerk op dezelfde plaats kwam. Die werd in de 11e eeuw afgebroken, maar de huidige kerk staat wel op de fundamenten uit die tijd. Overigens vermoedt de historicus Andrew Chugg dat de menselijke resten in de kerk van Alexander de Grote zijn en niet van Marcus. Het lichaam van Alexander de Grote ‘verdween’ namelijk omstreeks dezelfde tijd als de ‘vondst’ van de Heilige Marcus.

De basiliek heeft vijf koepels en is rijkelijk voorzien van bogen, torentjes en andere versierselen. Die versieringen zijn in de loop der eeuwen aangebracht. De Venetiaanse schepen brachten schatten uit het Oosten mee die vervolgens werden gebruikt om de basiliek verder te verfraaien. Zo kun je in de schatkamer (Tresoro) Byzantijns zilver, goud en glaswerk dat werd geroofd tijdens de Vierde Kruistocht in de 13e eeuw. Het vierspan paarden werd daarbij ook buitgemaakt. Overigens is het vierspan op de voorgevel een replica van het origineel dat sinds 1990 achter glas tentoongesteld staat.

De basiliek is zelf ook doel geweest van rooftochten. Tijdens de verovering door Napoleon werden edelstenen geroofd uit het altaarstuk (Pala d’Oro) achter de kapel van de Heilige Clemens. Toch is dit altaarstuk nog in redelijk goede staat. Napoleon nam ook de paardengroep mee, maar het beeld werd in 1815 aan Venetië teruggegeven.