Dogepaleis

Naast de San Marco basiliek staat het Dogepaleis (Palazzo Ducale di Venezia), dat het onderkomen was van de doge (= leider) van de Republiek Venetië. De doge werd gekozen door de aristocratie van Venetië en benoemd voor het leven. Hij regeerde samen met een Raad van Tien. Aanvankelijk had de doge veel macht, maar in de 13e eeuw wilden de rijke Venetiaanse families meer invloed op het bestuur en werd de macht van de doge sterk beperkt. Vanaf die tijd moest hij in vrijwel alles rekening houden met de Raad van Tien.

Het gotische paleis werd gebouwd tussen 1309 en 1424 op fundamenten uit de 9e eeuw. Er zijn duidelijk Oosterse invloeden te zien, zoals de open arcaden van de begane grond en de eerste verdieping. Het paleis bestaat uit drie vleugels rond een binnenplein. Op dat plein valt vooral de grote trap (Scala dei Giganti) op, die gebruikt werd bij staatsbezoeken en officiële ceremonies, zoals de installatie van een nieuwe doge.

Het interieur van het paleis is rijk versierd met beelden, schilderijen, stucwerk en bladgoud. Het beroemde werk ‘Het Paradijs’ van Tintoretto beslaat de hele oostelijke muur van de Sala del Maggior Consiglio. Het is 7.45 meter hoog en 24.65 meter breed!
Alle belangrijke politieke instellingen van de Republiek Venetië waren in het paleis gevestigd. Verder waren er kantoren van juristen, vlootambtenaren, de kanselier en de censuur. Een aparte kamer was gereserveerd voor burgers die een klacht wilden indienen, de Bussola. Aan de Piazetta is een monumentale laatgotische toegangspoort te zien. Deze Porta della Carta is de hoofdingang en werd ontworpen door de broers Giovanni en Bartolomeo Bon.

Het Dogepaleis is aan de achterkant verbonden met de voormalige gevangenis via de Brug der Zuchten (Ponte dei Sospiri). Nu is het een symbool van romantisch Venetië: een paartje dat elkaar in een gondel onder de brug kust zal eeuwige liefde ten deel vallen…